Nie stilsit nie!

Vanuit het zonnig doch koude Zuid Afrika zeggen wij, HAAI!

Na een korte intermezzo in Nederland hebben we onze zinnen gezet op Afrika. Ergens in de krochten van Rusland apte de broer van Simoon “Joh, dan komen jullie toch lekker naar zuid afrika?! Daar vind je gezelligheid, braaien (bbqen) en surfen”. Zo geschiedde. Woensdag zijn we geland, na een vlucht die met name voor Tim een geweldige meevaller was. De niet te onderschatten vliegangst is met succes getackelt door een combinatie van wat goedgekeurde chemicalien en een directe vlucht met een feestelijke KLM machine.

Wat te doen in Afrika!?

In Nederland smeedden we een plan. Vanuit omgeving kaapstad regelen we een auto, via een kustroute rijden we naar namibie, om daar jawel, de tijd te nemen, en na een week of 7 terug te keren naar de kiteschool van Thomas om hem te helpen het windseizoen in te blazen (checkout http://www.kitesurfinglangebaan.com). Al kamperend en braaiend hopen we over drie maanden weer in het vliegtuig te stappen met misschien wel een voldaan gevoel.. of niet ;)! Na 1 hostelovernachting hadden we contact met iemand waarbij we konden couchsurfen.

We zitten hier geweldig goed, lieve mensen, een appartement aan de oceaan en jawel, volgende week woensdag staat er een auto voor ons klaar door Uncle John. Uncle John is het goedkope alternatief voor grote verhuurmaatschappijen. En daarnaast, je geeft liever je geld uit aan Uncle John dan aan Avis of Europcar. Support the locals!

Gisteravond maakten we een verjaardag mee, in een gemiddelde wijk voor Afrikaanse begrippen langs de snelweg waar het normaal niet veilig is om daar zelf in te rijden. Een lokale community, redelijk bijzonder, omdat we wit en sproeterig zijn en ook een doodnormale toerist. We hebben dan ook ons best gedaan om zoveel mogelijk te weten te komen over wat zich in de mens bezighoudt. Sinds ons verblijf hier, is het woord apartheid elke dag gevallen. Het ligt gevoelig en het doet pijn, bij veel mensen. Officieel is het verleden tijd, maar het concept is doorgesijpeld in de vezels als een soort religie. Een indoctrinatie van ‘wat we van elkaar moeten vinden’ op veel verschillende levels. Dankzij onze koloniaale bemoeienis spreekt de bevolking engels en half nederlands (afrikaans) waardoor we eigenlijk met iedereen goed contact hebben. Toch hadden we best wat “ubuntu” mee naar huis mogen nemen..

Ubuntu? Dit is niet het besturingssysteem (voor de jeugdigen onder ons), maar een Afrikaanse filosofie wat voor vriendelijkheid en welcoming staat door ‘I am because we are’. We maakten gisteravond echt Afrika mee. Eigenlijk voelt het al heel snel dat je een familie hebt opgebouwd, daarom blijven we opzoek naar ‘Ubuntu’ hier in Zuid Afrika.

Vanavond zijn we naar een shark uitkijkpunt gegaan, waar in 2012 een jongen door een 4-5 meter haai het leven verliet. Vanavond niets van een groot monster gezien, wel van een fantastische melkweg, een woeste oceaan en een aantal lokale bewoners. Voor de aankomende dagen laten we ons weer verrassen en woensdag rijden we richting een zandbak, genaamd de Namib Desert!

Baie lekker!